نشست «پسامدرنیسمِ بودریار: رسانهها و هنر در جامعهی معاصر» از سوی کمیته ارتباطات انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات برگزار شد.
در این نشست دکتر حسین پاینده، دانشیار نظریه و نقد ادبی دانشگاه علامه طباطبایی به ایراد سخنرانی پرداخت.
ژان فرانسوا بودریار یکی از برجستهترین نظریهپردازان پسامدرنیسم است که میتوان گفت در ایران کمتر از هر نظریهپرداز دیگری در این حوزه شناخته شده است. نظریات بدیع و انتقادهای تند بودریار از ساختار فرهنگی جوامع پساصنعتی، او را به یکی از رُکگوترین منتقدان پسامدرنیته تبدیل کرده است. شاهواژهی اندیشهی بودریار، «واقعیت» است که شاید دیرینهترین مفهوم در فلسفهی غرب باشد. تبیین جدیدی که بودریار از پیچیدگیهای واقعیت در زمانهی ما به دست میدهد، هم بسط مارکسیسم است و هم تلفیق آن با نوعی نشانهشناسی پساساختارگرا. به رغم اینکه تألیفات این متفکر بزرگ به بیست مجلد میرسد، متأسفانه تاکنون فقط برخی از آثار اصلیِ او به زبان فارسی ترجمه شده و این نظریهپرداز برجسته هنوز آنچنان که باید در کشور ما معرفی نشده است.
در این سخنرانی، چهارچوب فکریِ بودریار (پساساختارگرایی) تبیین شد و سپس شرحی از نظریههایی که او در این چهارچوب راجع به کارکرد رسانهها در جامعهی معاصر پرورانده است ارائه شد. بخش پایانی این سخنرانی، به معرفی آراء بودریار دربارهی هنر پسامدرن در حوزهی نقاشی و عکاسی اختصاص داشت.